ZAPRAWY NASIENNE

ZAPRAWY NASIENNE

Zaprawianie jest powszechnym zabiegiem profilaktycznym w ochronie roślin, jednocześnie najbezpieczniejszym dla środowiska. Zabieg ten chroni rośliny przed patogenami wywołującymi zgorzele siewek oraz przed szkodnikami uszkadzającymi siewki. Zaletami tej metody są: duża skuteczność, łatwość wykonania zabiegu oraz małe zużycie preparatu, wpływające na niski koszt zaprawiania. Do zalet należy również zwykle długi okres działania zaprawy (zależny od warunków glebowych i klimatycznych), pozwalający często na rezygnację z wykonywania w późniejszym okresie, po wschodach roślin, 1 lub 2 opryskiwań, których skuteczność byłaby i tak zwykle mniejsza niż zaprawiania nasion.

Na czym polega zaprawianie nasion?
Zaprawianie polega na nałożeniu odpowiedniego preparatu na nasiona, odpowiednio dozując go na nasiona będące w ruchu. Najbardziej powszechną metodą zaprawy nasion jest bejcowanie za pomocą preparatu suchego lub na mokro, z użyciem zawiesiny lub preparatu płynnego (zaprawy zawiesinowe i ciekłe). Ta metoda jest możliwa do samodzielnej zaprawy nasion w gospodarstwie rolnym. Druga metoda to powlekanie nasion, polegające na mieszaniu preparatu ze specjalnym lepiszczem, które zwiększa przyczepność do nasion oraz redukuje wpływ wielkości i kształtu ziaren. Powlekanie wymaga jednak stosowania zaawansowanych technologii do aplikowania zaprawy na nasiona. Inkrustowanie ziaren to najbardziej skomplikowana technologia, która całkiem zmienia kształt fizyczny nasion, zwiększając jednak zdolność wysiewu i ułatwiając transport. Jest to metoda najdroższa i wymaga bardzo skomplikowanych technik oraz urządzeń.

Zasady zaprawiania
Podczas zaprawiania należy odmierzać prawidłowe dawki preparatu, niezbędne do zaprawienia określonej masy nasion lub innego materiału roślinnego. Bezwzględnie trzeba przestrzegać instrukcji stosowania podanej na etykiecie środka. Preparat powinien być równomiernie rozmieszczony na całej powierzchni nasion. Zależy to od jakości materiału siewnego, formy zaprawy, jaką zamierzamy stosować, oraz od sprzętu wykorzystywanego do zaprawiania. Materiał siewny, który chcemy zaprawiać, powinien być jednolity pod względem odmianowym i wykazywać dużą zdolność kiełkowania. Nasiona przeznaczone do zaprawiania zanieczyszczone kurzem i pyłem powinny być doczyszczone, gdyż w przeciwnym razie nie zostaną dokładnie pokryte zaprawą. O skuteczności zaprawiania decyduje również technika wykonania tego zabiegu oraz forma użytkowa preparatu. Zaprawianie sprowadza się do równomiernego naniesienia warstwy pestycydu na powierzchnię chronionego materiału. Mieszanie preparatów z nasionami powinno się przeprowadzać w zaprawiarkach. Mniejsze ilości można zaprawiać w szczelnych słojach, przeznaczonych tylko do tego celu. Nasiona należy mieszać z zaprawami przynajmniej przez kilka minut. Zaprawiony materiał powinien być wysiewany siewnikami. Przy ręcznym wysiewie niewielkich ilości nasion należy pamiętać o zakładaniu do tego celu ochronnych rękawiczek gumowych — nie wolno wysiewać zaprawionych nasion gołymi rękami!

Poprawne zaprawienie i odpowiednie przechowywanie zaprawionego materiału rozmnożeniowego nie niesie z sobą ryzyka utraty zdolności kiełkowania nasion. Możliwe jest jednak osłabienie dynamiki kiełkowania, a, co za tym idzie, opóźnienie wzrostu i rozwoju siewek. Niektóre zaprawy do stosowania na mokro mogą działać fitotoksycznie. Duży wpływ na fitotoksyczność stosowanych do zaprawiania preparatów ma, oprócz techniki zaprawiania, jakość nasion. Zwłaszcza w przypadku nasion uszkodzonych, w które zaprawy wnikają szybciej, może w efekcie zabiegu następować spadek zdolności kiełkowania i opóźnienie wschodów.

Scroll to Top