Przygotowanie gleby
Uprawiając rzepak po zbożach z pozostawioną słomą, warto pamiętać o jej rozdrobnieniu, rozrzuceniu i wymieszaniu z glebą. Można także zastosować dodatkowe nawożenie azotem w ilości 5-10 kg/ha na każdą 1 tonę przyorywanej słomy. Pamiętać należy by resztki słomy nie znajdowały się w strefie kiełkowania nasion, bo utrudnia to wschody i spowalnia rozwój rzepaku jesienią. Najbardziej polecanym zabiegiem w celu likwidacji samosiewów jest płytka uprawa pożniwna na głębokość 3-6 cm. Coraz częściej zamiast pługów podorywkowych stosuje się kultywatory do podorywki (grubery – zrywacze ścierniska), ciężkie brony talerzowe oraz kompaktowe brony talerzowe (rotogrubery) o nacisku na talerz do 100 kg. Zaletą agregatów jest to, że są wyposażone w różne sekcje robocze. Jednocześnie spulchniają wierzchnią warstwę gleby (sztywne łapy z bocznymi lemieszami lub talerze), mieszają słomę z glebą (talerze) oraz rozkruszają grudki ziemi i wyrównują powierzchnię (wały). Podorywki można zaniechać tylko w wyjątkowych sytuacjach, a mianowicie gdy po przedplonie pozostaje pole czyste np. po czystych ziemniakach i grochach. Po innych przedplonach, nawet gdy termin siewu nagli, lepiej jest wykonać najpierw podorywkę i zaraz po niej orkę, niż orać tylko raz.
Eugeniusz Stanisław Stefaniak / Źródło www.odr.pl